معنی خلوت گزیدن در لغت نامه دهخدا

عزلت گزیدن. انزواء اختیار کردن. منزوی شدن. (یادداشت بخط مؤلف)

معنی خلوت گزیدن در فرهنگ واژه مترادف متضاد

خلوت نشینی کردن، منزوی شدن، معتکف شدن، دوری گزیدن، تنهایی اختیار کردن

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

خلوت نشین، آنکه در جای خلوت می نشیند و در تنهایی و گوشه نشینی به سر می برد، پارسا، عابد

(خَلْ وَ گُ دَ / دِ)

عزلت گزیده. منزوی. خلوت اختیار کرده:
خلوت گزیده را بتماشا چه حاجت است
چون کوی دوست هست بصحرا چه حاجت است.
حافظ

(پی پَرْ وَ)

خلوت نشین. منزوی. آنکه خلوت اختیار کند. (یادداشت بخط مؤلف). گوشه نشین. مجرد. (ناظم الاطباء)

پرده نشین مردمگریز آبشتا

گوشه نشین